Fortyfikacja i Dolina Michałówki

Kolejny iście wiosenny dzień! Oczywiście nie można takiej pogody zmarnować, szczególnie że wtorki mam wolne. Wyjechałem z domu i kierowałem się standardową trasą w kierunku Nowej Wsi, gdzie przejeżdżam przez dzikie przejście kolejowe. Nieopodal tego miejsca spotkałem bardzo miłego rowerzystę, który miał wiele pytań do mojej osoby. Po krótkiej i miłej pogawędce na tematy rowerowe pojechałem dalej, kierunek - Park Olszak. Uwielbiam to miejsce, ponieważ teren ten posiada niemalże nieskończoną ilość węższych i szerszych ścieżek po których można bez przerwy jeździć. Krajobraz dopełnia całe to piękno tego miejsca - zieleń, śpiew ptaków, urokliwe stawy i zapach kwitnących drzew owocowych - coś cudownego! Właśnie dlatego uwielbiam jeździć rowerem. Niedaleko jeziora maltańskiego znajduje się jedna z wielu poznańskich fortyfikacji. Niedawno temu fortyfikacja ta otrzymała tablicę informacyjną, na której znajduje się opis tegoż obiektu. Bardzo fajny gest. Widocznie miasto zaczęło wykorzystywać potencjał poznańskich fortyfikacji. Oby tak dalej, ponieważ historia tych obiektów jest bardzo ciekawa. Poniżej dodałem krótki opis historii tego miejsca. Następnie kierowałem się w stronę Doliny Michałówki. Szczerze mówiąc, nie spodziewałem się takich widoków. Na prawdę robią wrażenie. Przyznam się, że nawet nie wiedziałem o tym miejscu. Dopiero projekt osiedla Estetycznego i jego opisy dały mi do myślenia. Ogólnie podsumowując, bardzo udany dzień. O pogodzie nawet nie wspomnę bo była idealna. Oby więcej takich dni! Poniżej oczywiście zdjęcia z jazdy.

Schron piechoty, oznaczony jako J2 IIa, zbudowano w oparciu o wzorcowy projekt z 1888 roku. Miał sześć pomieszczeń, w których mieściła się kompania piechoty, a więc około 250 żołnierzy i kilku oficerów. Pomieszczenia żołnierskie były wyposażone tylko w ławki i półki. Oficerowie mieli do dyspozycji łózka, lecz ich izba pełniła też różne funkcje dodatkowe. W schronie znajdowała się studnia. Do wnętrza prowadziło siedem wejść. Duże okna oświetlające sale zostały wtórnie zamurowane. Dodatkowa, zewnętrzna ściana obwodowa miała chronić wnętrze poprzez przyspieszenie detonacji pocisku.

Schron U7 IIa miał dwa pomieszczenia, lecz nietypowo nie były one nakryte sklepieniem, lecz betonowym stropem wylanym na podłożu z szyn kolejowych. Nie jest znane przeznaczenie schronu i powód, dla którego został wykonany w taki sposób. Ślady zachowane w podobnych obiektach świadczą, że mogły one pełnić funkcję punktów opatrunkowych.

Dolina Michałówki stanowi fragment pierścienia zieleni Poznania, na zakończeniu wschodniego jej klina. Dominują tu łąki i bory z sosną zwyczajną. W warstwie krzewów rośnie m.in. czeremcha amerykańska, dereń świdwa, bez czarny, bez koralowy, a także różne gatunki rodzaju jeżyna, np. malina właściwa oraz jeżyna popielica. Bogata jest flora mchów, a najpowszechniejszy jest rokietnik pospolity. Występują też zarośla olszowe. Wzdłuż samego cieku dominuje roślinność łąkowa, np. wiązówka błotna, ostrożeń błotny, ostrożeń warzywny, czy firletka poszarpana. Projektowany jest zespół przyrodniczo – krajobrazowy „Dolina rzeki Michałówki” (warte zachowania są fragmenty naturalnego krajobrazu, cechujące się istotnymi walorami widokowymi i estetycznymi)